Το βορειοδυτικό Ιόνιο πέλαγος χωρίζεται σε τρεις γεωλογικά περιοχές. Στα ανατολικά βρίσκονται τα εξωτερικά τμήματα της ζώνης πτυχών και επωθήσεων των Ελληνίδων, στο κεντρικό τμήμα βρίσκεται η Απούλια λεκάνη (ή νοτιο-Αδριατική λεκάνη) και στα δυτικά η Απούλια ανθρακική πλατφόρμα.
Η περιοχή παραχώρησης του Ιονίου βρίσκεται στο κεντρικό και δυτικό τμήμα της περιοχής του ΒΔ Ιονίου πελάγους. Μόνο το ανατολικό του όριο καλύπτεται εν μέρει από επωθήσεις. Η Απούλια λεκάνη είναι η μετάβαση από την Απούλια πλατφόρμα στη βαθειά λεκάνη που βρίσκεται στο μέτωπο των επωθήσεων των Ελληνίδων.
Οι κύριοι ταμιευτήρες της περιοχής είναι ρηχής θάλασσας βιοκλαστικά ανθρακικά build-ups, τα οποία αναπτύσσονται στα όρια της πλατφόρμας, ανθρακικά πετρώματα (ανθρακικοί τουρβιδίτες) που έχουν επαναποτεθεί στη ράχη της πλατφόρμας (slope) και στη λεκάνη, καθώς και Ολιγοκαινικά-Μειοκαινικά ψαμμιτικά στρώματα τα οποία ανήκουν στη σειρά του Πρώτου Φλύσχη και αποτέθηκαν μπροστά από τις επωθήσεις των Ελληνίδων. Οι Μεσσήνιοι εβαπορίτες, όπου υπάρχουν, καθώς και τα στρώματα ιλιολίθων (μάργες, άργιλοι και σχιστόλιθοι) της σειράς του Φλύσχη και των Πλειοκαινικών–Πλειστοκαινικών σχιστολίθων δρουν ως σφράγιση για τους ταμιευτήρες της περιοχής.
Το δυτικό τμήμα του οικοπέδου ανήκει στη ρηχής θάλασσας Απούλια ανθρακική πλατφόρμα. Τα πετρώματα ταμιευτήρες της περιοχής είναι καρστικοποιημένα ανθρακικά, σφραγισμένα από αργιλικά Πλειο-Πλειστοκαινικά πετρώματα.
Στην περιοχή έχει αποδειχθεί η δυνατότητα δημιουργίας πετρελαίου από τα μητρικά πετρώματα Άνω Τριαδικής ηλικίας (Sabkha – λιμναία περιβάλλοντα), αποθέσεις στις λεκάνες εντός της πλατφόρμας ηλικίας Άνω Λιάσσιου, καθώς και από τις λιμναίες, πλούσιες σε οργανική ύλη, φάσεις στα ανοικτά της Απούλιας πλατφόρμας που αποτέθηκαν κατά τη διάρκεια του Τουρόνιου (Turonian).
Οι ανακαλύψεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ανοικτά της Αλβανίας και στην Ιταλία αποτελούν ενδείξεις ενός ενεργού πετρελαϊκού συστήματος στο βορειοδυτικό Ιόνιο πέλαγος.