Οι εμπροσθολεκάνες λεκάνες (forearc basins) είναι αποτέλεσμα συγκλινουσών τεκτονικών πλακών. Αυτές οι λεκάνες βρίσκονται σε θαλάσσιες περιοχές μεταξύ της τάφρου και του ηφαιστειακού τόξου. Δεν θεωρούνται διεθνώς ως σημαντικές πετρελαιοπιθανές περιοχές εν μέρει λόγω της χαμηλής θερμικής ροής η οποία περιορίζει τη θερμική γένεση υδρογονανθράκων. Η περιοχή του οπισθοορίου (Backstop), δυτικώς της Κρήτης, ορίζεται στα ανατολικά από το σύστημα επωθήσεων και πτυχών των Ελληνίδων (Hellenides Thrust-and-Fold Belt, TFB) και στα δυτικά από την Μεσογειακή Ράχη (Mediterranean Ridge). Έχει παρόμοια σύνθεση με την Απούλια πλατφόρμα (Apulian platform) στον Βορρά η οποία επίσης ορίζεται από το σύστημα επωθήσεων και πτυχών των Ελληνίδων και από το πρίσμα της Καλαβρίας στα ανατολικά και δυτικά αντιστοίχως.
Η περιοχή δεν παρουσιάζει τυπική γεωμετρία εμπροσθολεκάνης, με ένα παχύ στρώμα εβαποριτών να επικαλύπτει μία παλαιότερη οροσειρά. Αυτή η οροσειρά ασβεστολιθικών και κλαστικών πετρωμάτων χαρακτηρίζεται από πολλά υψηλά. Κάποια εξ αυτών των υψηλών, πιθανόν να υπέστησαν διάβρωση και να ανέπτυξαν οικοδομήματα (build-ups) κατά το Μεσοζωικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα ιζήματα που σχηματίσθηκαν μετά τους εβαπορίτες πιθανόν να έχουν καλές ιδιότητες ταμιευτήρα, ένα μοντέλο το οποίο έχει μελετηθεί σε άλλες εμπροσθολεκάνες.
Στα γεωφυσικά δεδομένα που ελήφθησαν το 2012 φαίνονται «ανωμαλίες» που πιθανόν να συνδέονται με την ύπαρξη φυσικού αερίου. Περαιτέρω έρευνες θα είναι απαραίτητες καθώς επίσης και κατασκευή διαφόρων μοντέλων ώστε να εκτιμηθεί η θερμική γένεση υδρογονανθράκων. Η θερμική ροή στην περιοχή κυμαίνεται μεταξύ 40 και 60 mW/m². Παλαιοζωικοί ιλυόλιθοι και νηρητικοί ασβεστόλιθοι, Κρητιδικοί σχιστόλιθοι και Νεογενείς σαπροπηλοί και ιλυόλιθοι είναι τα πιθανά μητρικά πετρώματα όπου αυτά έχουν θαφθεί σε μεγάλα βάθη (>5 χλμ) ώστε να αντισταθμίζεται η θερμική ροή.