Η θαλάσσια περιοχή 2 βρίσκεται 30 χιλιόμετρα δυτικά της Κέρκυρας. Το δυτικό όριο είναι το θαλάσσιο όριο Ελλάδας-Ιταλίας. Το βάθος θαλάσσης κυμαίνεται από 800 έως 1200 μέτρα από τα Δυτικά προς τα Ανατολικά του οικοπέδου. Το οικόπεδο ανήκει στη γεωλογική ενότητα της Απούλιας πλατφόρμας.
Η Δυτική Ελλάδα είναι μια περιοχή με πολύ μικρή ερευνητική δραστηριότητα, όπου οι μερικές γεωτρήσεις που έχουν γίνει βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές ή στη στενή ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα. Η χερσαία περιοχή χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο αριθμό επιφανειακών εμφασίσεων πετρελαίου και αρκετές ενδείξεις υδρογονανθράκων έχουν βρεθεί στις ως τώρα γεωτρήσεις. Παρόλα αυτά, προς το παρόν, μόνο μία αποδεδειγμένη συγκέντρωση υδρογονανθράκων (υπο-εμπορική) έχει αναγνωριστεί στο Δυτικό Κατάκολο (θαλάσσια, κοντά στην ακτή). Η έλλειψη εκτενούς έρευνας μαζί με την ύπαρξη ενός αποδεδειγμένου πετρελαικού συστήματος δημιουργεί ένα σημαντικό ενδιαφέρον στην περιοχή.
Το Βόρειο Ιόνιο Πέλαγος χαρακτηρίζεται από τα πιο εξωτερικά τμήματα της ζώνης πτυχώσεων και επωθήσεων των Ελληνίδων και της προχώρας της Απούλιας πλατφόρμας. Οι Ελληνίδες ανήκουν στο Αλπικό ορογενετικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από τις Ελληνίδες στην Ελλάδα, τις Διναρίδες – Αλβανίδες στην Ανατολική Αδιατική και από τα Απέννινα στην Ιταλία. Στην περιοχή της Αδριατικής, το σύστημα αποτελείται από έντονα παραμορφωμένα επωθημένα λέπια που τείνουν προς τη σταθερή Αδριατική ή Απούλια προχώρα.